Η μαλακία πάντα ηταν η πιο πιστή σύντροφος ενός άνδρα !

τακα - τακα

Δεν ακούγεται κομψό.

Αλλά είναι πέρα για πέρα αληθινό. Στο τέλος της ημέρας, η μόνη που σε καταλαβαίνει πλήρως είναι η χούφτα σου. Ένας ανεξήγητος λευκός λεκές στο χαλί του σαλονιού και το ξύλο με την ξύλινη κουτάλα μαγειρέματος που έφαγα εξαιτίας του το επόμενο μάλιστα πρωινό μετά τα 12α γενέθλιά μου, ήταν η πρώτη μου γλυκόπικρη εμπειρία στο άθλημα του αυνανισμού. Για όλα φταίει η Ειρήνη. Δεν ήταν σε καμία περίπτωση η πιο όμορφη κοπέλα της 1ης γυμνασίου του 7ου γυμνασίου Καλλιθέας. Αλλά ήταν η μοναδική που δέχτηκε να χορέψει μαζί μου blues. Παρόλο που ήταν το δικό μου πάρτι γενεθλίων και θα έπρεπε να έχω όποια θέλω.

Ξεκαρδιστικό BINTEO !

Μην φανταστείς ότι χρειάστηκε να κάνει και κάτι ιδιαίτερο. Απλά την έσφιξα λίγο παραπάνω όσο χορεύαμε ώστε να νιώσω το περίγραμμα του στήθους της πάνω μου. Και μετά, όταν έφυγαν όλοι, έβαλα στο μυαλό μου και έπαιξε replay η ανάμνηση. Τα επόμενα χρόνια της ζωής μου πέρασαν ανέμελα. Με πολύ διάβασμα, πολύ παιχνίδι και πολύ αυνανισμό (ένεκα του πάνω ορόφου του videoclub Blue της Θησέως, επί χρόνια άτυπο στέκι της παρέας μου), αφού γκόμενα άργησε να μου καθίσει. Παρόλο που πήγαινα ευλαβικά κατηχητικό -είχε κανονικό ποδοσφαιράκι, μπάλες και δεκάδες επιτραπέζια - ποτέ μου δεν ‘ψήθηκα’ με το παραμύθι περί τυφλότητας. Ενώ επειδή το δέρμα μου ήταν πάντοτε σχεδόν σαν σοκολάτα υγείας, δεν είχα κανένα πρόβλημα με τα γνωστά σπυράκια που βγάζουν μάτι ότι την ‘αρμέγεις’ τακτικά την πέρδικα. Τότε, πριν πιάσω γκόμενα, πίστευα ότι ο αυνανισμός είναι κάτι προσωρινό. Όπως τα σιδεράκια που φορούσα. Αλλά και μετά, που βρέθηκε μια χριστιανή να ξεχαρμανιάσω πάνω της (μερικές φορές και πέντε ..

...

...Συνέχεια ...⇨

(555 - ex1981)